Amai, genoeg voer voor mijn ego om uiteindelijk zelf te beginnen twijfelen. Ok conditie was niet top, maar heb de voorbije maanden toch iedere dag uren gestapt... "Maar je hebt wel niet iedere dag een berg beklommen tot 1883m... " -> jullie horen het wel, mijn ego-stem was goed op drive om mij in een bad vol twijfels te steken. Dus toch maar even dubbelchecken bij Dirk & Anne die hem vorig jaar gedaan hadden... "Dat wordt geen probleem" zei Anne "eens de Devils Staircase voorbij heb je het ergste gehad". Ok fair enough! Dump the ego! :-) I was gonna do it.
Om 5u30 kwam het busje mij ophalen om me naar het startpunt te brengen.... 7u en 20 kilometer verder zouden ze ons in de namiddag komen oppikken. Ik was helemaal ready: beste hike-boots, vochtabsorberend truitje, hoody, fleece, regenjas... Maar ook genoeg voedsel: sandwiches met hesp (voor de eiwitten & koolhydraten), notenrepen, hydratation drink, 2 liter water,... kortom een heel zware rugzak.
My partner for the day: Lorry! Respect for this lady! 56 jaar oud, uit Hawaii met last van astma! She just wanted to kick ass! :-)
Om 7u50 begonnen we aan onze tocht! Het was koud die morgen, maar het beloofde een stralende dag te worden. En dat werd het ook! Stralend weer!
Hierbij het plan van ons parcours die dag:
De eerste uren stappen waren zwaar! Lorry had het op sommige stukken heel zwaar qua ademhaling, maar ook ik moest regelmatig 1-minuut rustpauzes inlassen op de stijle stukken.... Degenen die mij kennen weten dat ik nogal autistisch planmatig ben ;-) maar na enkele uren wist ik niet meer waar we zaten op het plan... ?!? Voor mij leek alles op Devil's Staircase :-D
Toen kwam er ineens een plat stukje (zie hierboven), dus konden we wat tot rust komen... allé dat dacht ik toch... Op het einde van het platte stuk merkte ik dat ik mijn zonnebril verloren had. :-/ Lorry zei me dat ik misschien een stukje moest terugkeren, dus dat deed ik... het hele stuk rende ik terug (alsof de dag nog niet zwaar genoeg zou worden), vragend aan iedereen of ze mijn zonnebril gezien hadden. En één of andere Chinees had hem bij het laatste richtingspunt gelegd, dus ik liep door... Toen ik er aankwam was er geen zonnebril te zien :-((( F*CK! Dus liep ik het stuk weer helemaal terug.... Aan sommige spullen ben ik wel wat gehecht, zoals mijn zonnebril... geen emotionele waarde, maar gewoon één van de enigen in de wereld die op mijn gezicht past zonder er belachelijk uit te zien ;-) Dus wat mij betrof... Big loss + 2 extra kilometer geren voor niets... Anyways, terug bij Lorry gekomen, vroeg ze me "Are these your sunglasses perhaps?" -> ze had iedereen die langskwam gevraagd of ze mijn zonnebril gevonden hadden, de schat!
We begonnen verder te klimmen... dit stuk was écht wel gevaarlijk, 1 misstap en je zou een zware val van een 200m maken langs de rotswand... en toen we boven kwamen, zagen we dit:
En wat bleek... we hadden net de Devil's staircase gehad :-) zonder het te weten waren we al door het zwaarste stuk van de hike :-) Joehoe! Dat was een meevaller.
Daarna mochten we dalen over 1300 meter. En to be honest: this was the worse part... niet voor mijn conditie, maar wel voor mijn knieën en mijn tenen...
But it all worked out! 7u en 15 minuten na onze start bereikten we de finish! It was awesome! De mooiste hike die ik ooit gemaakt heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten