Croatia & The Museum of Broken Relationships!

In Zagreb pikte ik mijn huurwagen op, een spliksplinternieuwe Opel Astra, ik was zo blij als een klein kind, dat ik mezelf verwend had met ietsje meer dan de "kleinste" uit het gamma :-) Wat ik toen nog niet wist, was dat het beestje geen horsepower (of PK's) bezat ;-) Gelukkig ligt Kroatië niet in het gebergte, want dan had ik hem naar boven mogen duwen. ;-) 

Zagreb was mijn eerste stop voor een paar dagen. Hier ontdekte ik mijn favoriete museum aller tijden: 

Echt een giller (al zeg ik het zelf!)! Het museum bestaat uit stukken die mensen hebben gedoneerd die hen doen denken aan een verbroken relatie. Het is superinteressant om de verhalen erachter te lezen... van verboden liefde in de Bosnische oorlogstijden, tot vader-dochter relaties tot relaties die stukliepen omdat hij eigenlijk een vrouw en kind had & dat in eerste instantie niet het vermelden waard vond! Ontroerd door sommige verhalen & gniffelend om andere, amuseerde ik me iedere minuut in dit geweldige museum, nadenkend om wat ik hen kon schenken & welk verhaal daarbij dan zou horen ;-) Ik dacht aan een paar loopschoenen, twee tickets voor het concert van "the Script", etc... (You know who I would mean in these cases) :-) Maar bij deze, het werd mijn favoriete Museumbezoek ooit! :-) 

's avonds genoot ik van de gezellige bedrijvigheid in het stadspark

De volgende dag vertrok ik richting Slovenië voor een bezoekje aan de Gorge & het meer van Bled. Het weer was schitterend & ik genoot ten volle van de natuur

Een dagje later bezocht ik de eeuwenoude grotten van Postojna! Met honderden stapten we in een treintje dat ons 20 kilometer door de grotten bracht waarna we een rondleiding kregen met een gids. Het verbaast me toch steeds weer hoe goed mensen kunnen luisteren & onthouden. 3 dingen moesten we onthouden: 1) Geen foto's nemen tijdens de rondleiding (kon achteraf in concertzaal) 2) geen formaties aanraken 3) Niet eten in de grotten

Ik word ontzettend geirriteerd als er dan een hele hoop respectloos voor moeder natuur deze 3 dingen gewoon in de wind slaan. Ik zag iemand die klaarblijkelijk al aan obesitas leed een reep naar binnen spelen, enkele neurotische dames die iedere formatie aanraakten & een stel Chinezen of Japanners (u kan het wel raden), die zelfs niet de moeite namen om de "flits" van hun toestel af te zetten. Van mij hadden ze deze mensen weer terug op het treintje richting exit mogen sturen! Enfin, het bezoek was de moeite waard! 

Terug de grens over naar Kroatië richting Rovinj (mijn tot nu toe bevonden als gezelligste stadje). Ik slenterde door de oude stad & voelde me direct weer thuis & gelukkig. 

Pula was de tweede stad in Istrië die ik bezocht. Het Romeinse Colloseum stal mijn hart en ik genoot van een goed glas wijn & een pasta met truffels (bekend in de streek). 

Ik vertrok naar Plitvice voor 273km langs de kust & doorheen de kleine wegen van het binnenland, toen ik opeens besefte dat ik moest gaan tanken. Dit zijn van die momenten dat ik weer eens een "ik ben een dom blondje" nummer kan opvoeren ;-) Met het schaamrood op mijn wangen vond ik de "knop" niet om de tankdop open te doen, haha! Ik had al proberen duwen aan het deurtje zelf (soms werkt dit met een kliksysteem), maar ook dit hielp niet... Het boekje van de auto dan maar (waar werkte ik weer - ohja bij  KBC AUTOlease). Ook dit boekje was geen hulp (enkel Kroatisch & geen tekeningen die wezen op een tankmodule). Na een goeie 10 minuten kwam de man van het tankstation ook eens een kijkje nemen. Ook hij vond het niet direct (oef!). Toen gingen we nog maar eens voor de kllik-optie aan de tankdop zelf, maar ik duwde ook maar eens op de "deuren openen" knop op mijn sleutel! En... het werkte! :-) auto gesloten = tankdop gesloten - iel slim Baenske! :-)

Volgetankt ging ik op weg naar Plitvice Nationaal Park. Na 6 uur rijden & een pauze van 20 minuten, werd ik onwel in de wagen... natuurlijk "in the middle of nowhere" u had het wel gedacht! De paniek brak uit en ik zette mezelf aan de kant van de weg & hield de eerste voorbijkomende auto aan. Twee Kroatische mannen stapten uit en wilden me helpen... ik verstond er niets, nada, nothing van en mijn vijftaligheid bleek nutteloos in dit geval. Ze brachten me een flesje lauw water (met een smaakje) dat ik in mijn gezicht pletste & na 15 minuten besloot ik verder te rijden. We hadden beiden geprobeerd om te communiceren, maar zowel hij als ik verstonden niet 1 woord van elkaar. 

Plitvice bleek dan weer een voltreffer te zijn! In één woord: Fantastisch! Ik ontmoette 's morgens een koppel Dina & Jono uit Sydney (die ook op wereldreis waren) & we wandelden de hele dag samen door het prachtige park. 

Nadien gingen we samen nog iets eten & zij bestelden een Jumbo pizza die ze helemaal opaten. Cheers! 

Charming Oxford & fancy London

Ik was héél gelukkig dat ik er weer in mocht vliegen (of treinen in dit geval)... waarom doet ne mens dat niet meer hé voor een weekendje naar Londen, it's so f*cking close, maar 2 uurtjes op den Eurostar. 

Mijn missie: meeting up with friends! Ja, zo gaat dat als je de wereld rond reist... je ontmoet leuke mensen, die wonen dan in leuke plaatsen & zo eindig je met schitterend weer, een doos belgische pralines & enkele Duvels bij Chris in Londen (jullie kennen hem nog wel, de handsome/cute match uit Nieuw Zeeland - maar jammer genoeg niet voor de vrouwen). 

Ge-wel-dig om hem terug te zien... het giechelen, Frans oefenen (voor zijn Parisien boyfriend) en honderduit tetteren bleef dan ook niet lang uit. Wat zag ik deze keer in Londen? My favourite market: Spitalfield market (!), de shopping streets (Regent St, Westfield en consoorten), Covent Garden (met de zalige live vioolspelende dansers op level -1) etc... 's avonds gratis tickets voor de Musical "Oops I did it again" in het theaterdistric!

 Ohja, en nog een romantisch lunchke op het terras van een Frans restaurant aan de London Bridge met de Zwitser die ik in Buenos Aires ontmoette ;-) haha! Life can be so fun! (these pictures are for my eyes only ;-) ) 

Voor de eerste keer ook eens verder dan London gereisd in de UK naar afspraak nr 2. Deze dame ontmoette ik in Australië toen onze beide huiden zwaar verbrand waren door de Australische zon! Cat is een topmeid en woont in één van de gezelligste dorpjes die ik ooit zag "Witney". Ze leidde me rond in en rond de universiteitsgebouwen van Oxford & vierden haar oma's 81ste verjaardag in een leuk restaurantje op de boerenbuiten!

 Ik wist niet dat Engeland zo prachtig kon zijn, hier kom ik zeker nog terug! 

De tijd vloog & voor ik het wist, zat ik terug op de Eurostar naar Brussel Zuid.... om mijn valies te gaan pakken voor Kroatië (!!) 

Back home sooner than expected but ready to retake my journey!

Wat nog voorafging ;-) 
Costa Rica - Tortoguero village is een geweldig klein dorpje afgescheiden van de buitenwereld... geen auto's, geen geasfalteerde wegen, enkel bereikbaar per boot & grenzend aan Tortoguero National Park. Dit park staat bekend om de 2 soorten schildpadden die hier komen nesten. Van April tot Juni zijn het de gigantische Leatherbacks & van Juli tot November de Green turtles. Deze beestjes komen in de nestingsperiode verschillende keren naar het strand om hun eieren te leggen & te begraven. Van de 1000 eieren die zo één schildpad legt per seizoen komt er slechts 1 eitje uit...

Zo een nestingsritueel zag ik wel zitten, dus ging ik mee op nachttour naar het strand (vermits deze beestjes enkel 's nachts uit het water komen). Zonder zaklamp (remember mijn nachtblindheid) om de beestjes niet af te schrikken stapten we aan een hels tempo over het strand op zoek naar een mama die haar eieren kwam leggen. Na 3 uur wandelen nogsteeds geen schildpad gezien & na 00u is het verboden voor de toeristen om op het strand te zijn..., dus keerden we terug zonder beloning. Alhoewel, onze gids was zo charmant & kunstzinnig in zijn uitleg dat ik het hele ritueel van de schildpad zelf kan naspelen (to be continued ;-) )... 

Tijdens mijn verblijf in Tortoguero kwam ook mijn hoest weer opzetten... ondertussen sleepte ik deze al mee van in Argentinië, dus ik besloot in mijn volgende stop maar een dokter te raadplegen. Zo gezegd, zo gedaan... met als resultaat dat ik "allergisch voor het subtropische klimaat" verklaard werd... Nuja, dit klonk mij al vreemd in de oren, maar je gaat er toch vanuit dat een dokter weet waar hij mee bezig is. Mocht het niet zijn dat ik op dat moment in Puerto Viejo (of beter bekend als Puerto fumo - van de hippies & de drugstrafic) verbleef...  Na 3 dagen in bed en nog steeds niet helemaal beter nam ik de bus naar de hoofdstad San José. Om daar rechtstreeks de taxi te nemen naar het ziekenhuis. Mevrouw u heeft een longontsteking, was de diagnose van dokter 2 in het ziekenhuis van San José. Ok, nieuwe antibiotica, cortisone, allergiepillen,.... en 2 dagen in bed alvorens ik moest doorvliegen naar Curaçao. Toen ik aankwam op de luchthaven, vroeg ik om assistentie... en zo werd ik dus in de rolstoel naar mijn vliegtuig gebracht... wat een raar gevoel met alle mensen me "meelijwekkend" bekeken ;-) 

Curaçao werd niet beter & na dokter nr 3 die me vertelde dat ik geen longontsteking, maar een longvliesontsteking had... had ik het helemaal gehad! Eén telefoontje naar de chica en ik wist wat mij te doen stond - Getting myself home! Nu, KLM dacht daar even anders over want ondertussen was het paasvakantie & waren de vliegtuigen allemaal volboekt voor de komende 10 dagen (ja, ik denk toch ook dat de hele wereld nog in zware crisis leeft ;-) )
Na 2 dagen stand-by met mijn koffer op de luchthaven te hebben gestaan, kon ik uiteindelijk terug naar het Belgenland vliegen.

At this moment:

- Gaat het een stuk beter met mij & ben ik terug blond :-) haha!

- Ga ik toch nog voor een paar testjes naar het tropische instituut (kwestie van alle beestjes, bacteriën enz uit te sluiten)
- Word ik niet zo goed gezind van volgend artikel dat ik enkel kan beamen na 2 antibiotica-kuren & een hoop andere rommel die mij niet zo goed vooruithielpen
- Genoot ik van mijn eerste Belgische frietjes in 4 maanden waarna ik zag op de weegschaal dat die 4 maanden & de cortisone niet veel goed hadden gedaan om dan maar weer eens een dieetje in te plannen
- Ging ik shaken op de Overtime in de vernieuwde Versuz tussen alle over-opgedirkte mensjes maar in het gezelschap van top vriendinnen!
- Zag ik Justin Timberlake @ Sportpaleis & vond het enigszins jammer dat hij de vrouw van zijn leven al gevonden had  ;-)

- Nam ik terug kleren uit een kast i.p.v. een valieske
- Moet ik mij niet meer afvragen waar ik ben als ik wakker word 's morgens
- Kijk ik toch weer stiekem uit naar nieuwe avonturen!

One week to go & ik ben er weer mee weg voor PART 2!  :-) London baby - here I come!