Zagreb was mijn eerste stop voor een paar dagen. Hier ontdekte ik mijn favoriete museum aller tijden:
Echt een giller (al zeg ik het zelf!)! Het museum bestaat uit stukken die mensen hebben gedoneerd die hen doen denken aan een verbroken relatie. Het is superinteressant om de verhalen erachter te lezen... van verboden liefde in de Bosnische oorlogstijden, tot vader-dochter relaties tot relaties die stukliepen omdat hij eigenlijk een vrouw en kind had & dat in eerste instantie niet het vermelden waard vond! Ontroerd door sommige verhalen & gniffelend om andere, amuseerde ik me iedere minuut in dit geweldige museum, nadenkend om wat ik hen kon schenken & welk verhaal daarbij dan zou horen ;-) Ik dacht aan een paar loopschoenen, twee tickets voor het concert van "the Script", etc... (You know who I would mean in these cases) :-) Maar bij deze, het werd mijn favoriete Museumbezoek ooit! :-)
's avonds genoot ik van de gezellige bedrijvigheid in het stadspark
De volgende dag vertrok ik richting Slovenië voor een bezoekje aan de Gorge & het meer van Bled. Het weer was schitterend & ik genoot ten volle van de natuur
Een dagje later bezocht ik de eeuwenoude grotten van Postojna! Met honderden stapten we in een treintje dat ons 20 kilometer door de grotten bracht waarna we een rondleiding kregen met een gids. Het verbaast me toch steeds weer hoe goed mensen kunnen luisteren & onthouden. 3 dingen moesten we onthouden: 1) Geen foto's nemen tijdens de rondleiding (kon achteraf in concertzaal) 2) geen formaties aanraken 3) Niet eten in de grotten
Ik word ontzettend geirriteerd als er dan een hele hoop respectloos voor moeder natuur deze 3 dingen gewoon in de wind slaan. Ik zag iemand die klaarblijkelijk al aan obesitas leed een reep naar binnen spelen, enkele neurotische dames die iedere formatie aanraakten & een stel Chinezen of Japanners (u kan het wel raden), die zelfs niet de moeite namen om de "flits" van hun toestel af te zetten. Van mij hadden ze deze mensen weer terug op het treintje richting exit mogen sturen! Enfin, het bezoek was de moeite waard!
Terug de grens over naar Kroatië richting Rovinj (mijn tot nu toe bevonden als gezelligste stadje). Ik slenterde door de oude stad & voelde me direct weer thuis & gelukkig.
Pula was de tweede stad in Istrië die ik bezocht. Het Romeinse Colloseum stal mijn hart en ik genoot van een goed glas wijn & een pasta met truffels (bekend in de streek).
Ik vertrok naar Plitvice voor 273km langs de kust & doorheen de kleine wegen van het binnenland, toen ik opeens besefte dat ik moest gaan tanken. Dit zijn van die momenten dat ik weer eens een "ik ben een dom blondje" nummer kan opvoeren ;-) Met het schaamrood op mijn wangen vond ik de "knop" niet om de tankdop open te doen, haha! Ik had al proberen duwen aan het deurtje zelf (soms werkt dit met een kliksysteem), maar ook dit hielp niet... Het boekje van de auto dan maar (waar werkte ik weer - ohja bij KBC AUTOlease). Ook dit boekje was geen hulp (enkel Kroatisch & geen tekeningen die wezen op een tankmodule). Na een goeie 10 minuten kwam de man van het tankstation ook eens een kijkje nemen. Ook hij vond het niet direct (oef!). Toen gingen we nog maar eens voor de kllik-optie aan de tankdop zelf, maar ik duwde ook maar eens op de "deuren openen" knop op mijn sleutel! En... het werkte! :-) auto gesloten = tankdop gesloten - iel slim Baenske! :-)
Volgetankt ging ik op weg naar Plitvice Nationaal Park. Na 6 uur rijden & een pauze van 20 minuten, werd ik onwel in de wagen... natuurlijk "in the middle of nowhere" u had het wel gedacht! De paniek brak uit en ik zette mezelf aan de kant van de weg & hield de eerste voorbijkomende auto aan. Twee Kroatische mannen stapten uit en wilden me helpen... ik verstond er niets, nada, nothing van en mijn vijftaligheid bleek nutteloos in dit geval. Ze brachten me een flesje lauw water (met een smaakje) dat ik in mijn gezicht pletste & na 15 minuten besloot ik verder te rijden. We hadden beiden geprobeerd om te communiceren, maar zowel hij als ik verstonden niet 1 woord van elkaar.
Plitvice bleek dan weer een voltreffer te zijn! In één woord: Fantastisch! Ik ontmoette 's morgens een koppel Dina & Jono uit Sydney (die ook op wereldreis waren) & we wandelden de hele dag samen door het prachtige park.
Nadien gingen we samen nog iets eten & zij bestelden een Jumbo pizza die ze helemaal opaten. Cheers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten