De hoofdattractie in Split is het Paleis van Diocletianus. dat een doolhof is aan straatjes en pleintjes met winkeltjes, restaurantjes & leuke bars. Op dag 1 kwam ik bij Figa terecht, waar de leuke obers een praatje komen slaan & ik genoot van mijn eerste Mojito op wereldreis!
Na Split zette ik mijn reis verder naar Dubrovnik, waar ik mijn autootje krasloos weer terug binnenleverde bij Sixt in de Hilton (na bijna zonder benzine gevallen te zijn). En maakte ik mezelf mentaal klaar voor 3 dagen feest! Feesten, dat kan ik wel, maar 3 dagen na elkaar, was toch alweer even geleden ;-) My friend (& bazin) Inge ging trouwen met Zoran. Vrijdagavond de cocktail receptie in de EastWest Club. Zaterdag de ceremonie op het eiland Lokrum & het diner met party op het palmterras van het Excelsiorhotel & zondag een BBQ op het eiland Kolocep
Ik verbleef in een prachtig appartementje (met zicht op zee & de oude haven) & dat uitstekend was om mijn conditie & mijn been/bilspieren weer wat strak te trekken. 126 trappen mocht ik beklimmen tot de voordeur en dan nog eens een 20 tal tot de eerste verdieping.... Met een verblijf van 5 dagen en een gemiddelde beklimming van 2x/dag kom ik op 146x2 (op en af) x2 (twee keer per dag) x 5 (vijf dagen) op een trappenloop van 2920 trappen! Not bad :-) al moet ik toegeven dat na een aantal glazen champagne & wijn deze berg onbeklimbaar leek!
Het huwelijk was prachtig, de sfeer was zeer gemoedelijk, de romantiek scheerde hoge toppen. We voelden ons als gasten bijna even prinsesachtig dan de bruid :)
Hierbij enkele leuke sfeerbeelden!
Anyway, op mijn laatste avond in Dubrovnik wandelde ik nog even door de haven (alvorens mij weer mentaal klaar te maken voor de 146) en kwam ik mijn collega uit mijn salesteam Kris tegen :) Heel leuk om hem zo onverwacht tegen het lijf te lopen!
Vandaag was het weer tijd om te vliegen naar mijn favoriete stad allertijden, mijn tweede thuis & de plaats waar ik exact 10 jaar geleden heenvluchtte: NICE.
Barcelona heeft zich voor de tweede keer in mijn leven weer eens bewezen als beroerdste transitluchthaven ever! met maar 20 min tijd tussen mijn 2 vluchten heb ik de benen van onder mijn lijf moeten rennen, om dan nog eens door paspoort & security controle te moeten gaan (oh ja, want ik maakte in het ene vliegtuig explosieven voor het andere vliegtuig). Daarenboven hebben ze ook nog eens mijn bagage daargehouden zodat ik nu zonder kleding, ondergoed & toiletgerief mijn plan mag trekken in Nice. Not so fun but good to be home! 👍
Geen opmerkingen:
Een reactie posten